Η Ερμηνεία της Ιστορίας και η Αναγκαιότητα Προστασίας της Ιστορικής Αλήθειας στην Εκπαίδευση

Το σχολικό βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις διδασκαλίας που θα επέτρεπαν στους μαθητές να αναπτύξουν ιστορική σκέψη και συνείδηση. Αντίθετα, φαίνεται να ενισχύει τη μηχανιστική απομνημόνευση και αποτυγχάνει να παρουσιάσει μια ουσιαστική και αληθινή εικόνα της ιστορικής πραγματικότητας. Πιο συγκεκριμένα, οι συγγραφείς επιδιώκουν να εξευμενίσουν τη δικτατορία του Μεταξά, όπως φαίνεται από την περιγραφή των προσπαθειών του να προσεγγίσει τους αγρότες και τους εργάτες μέσω κοινωνικών μέτρων, που, αν και αναφέρεται, δεν συνάδει με την πραγματικότητα της εποχής.

Το δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου, αντί να προετοιμάσει τη χώρα για έναν επικείμενο πόλεμο, αγνόησε εντελώς τις ιταλικές απειλές και δεν είχε κανένα επιτελικό σχέδιο για την αντιμετώπισή τους. Αντιθέτως, η κυβέρνηση Μεταξά είχε εστιάσει στη διαμόρφωση ενός μιλιταριστικού κράτους που καταπίεζε τη δημόσια ζωή και τις πολιτικές ελευθερίες. Ο ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ παρατηρεί μάλιστα ότι η δικτατορία προετοίμασε το έδαφος στους κατακτητές, κάνοντας τη 4η Αυγούστου μια κρίσιμη περίοδο στην ιστορία της χώρας.

Η ερμηνεία των γεγονότων όσον αφορά το «όχι» του Μεταξά στο ιταλικό τελεσίγραφο προσπαθεί να δείξει το δικτάτορα ως ηγετική μορφή που μιλά εξ ονόματος όλων των Ελλήνων. Ωστόσο, αυτό δημιουργεί αμφισβητήσεις, καθώς δεν μπορεί κάποιος που επιβάλλει δικτατορικό καθεστώς να ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί το λαό. Το «όχι» δεν είναι παρά μια απάντηση της τελευταίας στιγμής, που επιχειρεί να αποδεσμεύσει τον Μεταξά από τις ευθύνες του καθεστώς του.

Η ιστορική αλήθεια απαιτεί από τους συγγραφείς να είναι αντικειμενικοί και να μην παρεμβαίνουν στα γεγονότα. Η Ιστορία πρέπει να διδάσκεται με τρόπο ώστε να διατρέχει τον κίνδυνο της παραπλάνησης και της ιστορικής άγνοιας. Η υποχρέωση του ιστορικού είναι να παρουσιάζει τα γεγονότα με ακρίβεια, χωρίς πολιτική μεροληψία.

Πηγή: documentonews.gr